Als kind heb ik een haflinger gehad, Rocco. Rocco bokte enorm veel. Het was een schat, en we zijn er nooit achter gekomen wat hij had, maar als ik terug kijk móet het een fysieke oorzaak gehad hebben. Door hem heb ik veel aspecten van traditionele dressuurtraining en natural horsemanship ontdekt.
Daarna kwam Sam, ook een haflinger. Sam en Frodo hebben we samen als veulens gekocht, met 3 jaar gecastreerd, en Tim en ik hebben ze samen buiten in het bos ingereden. Ik heb met Sam alleen maar buitenritten gemaakt, meestal samen met Tim en Frodo. Tijdens de verkoop van Sam heeft hij voor het eerst in een bak gereden. Sam is een leuk paard, en ik heb het enorm naar mijn zin gehad met hem. Hij was alleen niet mijn droompaard, zoals Frodo dat wel voor Tim was.
Toen we kinderen kregen gingen we minder rijden. Frodo was daar oké mee, Sam miste de aandacht. Toen ik zwanger was van de tweede, en het er niet naar uit zag dat we op korte termijn meer zouden gaan rijden, hebben we Sam verkocht, naar een geweldig huisje.
beide paarden 2 weken onder het zadel
In januari 2021 zijn we verhuisd naar ons huidige huis, en konden er paarden bij huis. Frodo, mijn man Tim’s paard, kwam natuurlijk aan huis staan. En als paard voor mezelf heb ik toen een jonge onbeleerde IJslander gekocht: Júpíter. Mijn soulmate.
Juup is heeft een wereld voor me geopend en is de basis geweest voor alles wat ik nu doe.
Snel daarna kwam Rojdka van haar vervoegd pensioen genieten bij ons. Ze was chronisch kreupel, maar nog te goed om te laten slapen.
Ik heb Intrinzen met haar gedaan, waar ze soms geen zin in had en soms heel veel zin, en ze was een ideale kinderpony. Vooral Thomas heeft veel op haar rondgestapt in het bos. Ik heb nooit op haar gereden.
Helaas werd de kreupelheid niet minder maar meer, en werd vooral haar humeur steeds slechter. Ze ging steeds meer tekenen van pijn tonen, in haar gezichtsmimiek en gedrag. We hebben besloten haar in te laten slapen. Een moeilijke beslissing, maar achteraf gezien zonder twijfel wel de beste voor haar.
Een paar maanden daarna heb ik Júpíter in moeten laten slapen. Hij had een steeds erger wordend spierprobleem. Hij had pijn en kon steeds minder. Zelfs ademen en eten werd moeilijker.
Juup zal altijd een heel speciaal plekje in mijn hart houden, zonder hem had mijn leven er heel anders uit gezien!
In plaats van Rojdka kwam Brynja, als familiepaard, en in plaats van Júpíter kwam Álfadans, als mijn paard. Brynja hebben we laten dekken voor ze bij ons kwam, en is in maart 2022 bevallen van Týra.
Omdat we één veulen niet zo leuk voor een opgroeiend veulen vinden, hebben we drachtige Fidla erbij gekocht. We hebben haar gekocht als fokmerrie, met het stempel ‘niet geschikt om op te rijden’. Ze sprak me erg aan en ik wilde graag kijken wat ze wél leuk zou vinden om samen te doen.
Zo begon de fokkerij. Dat beviel zo goed, dat we eind 2023 Glóa hebben gekocht. Vooral als fokmerrie, maar vast nog veel meer!
Terug naar ‘Onze paarden’